Wowoweek!

This has been a helluva week for us noypis, especially for the manileños...

Lunes = Transport Strike
Martes = Lindol
Miyerkules = Bagyo (Storm surge sa ilang probinsya)
Huwebes = Coup de'tat
Friday = ???
Saturday = ???
Sunday = ???

Susmaryosep, may tatlong araw pa!

Bending, blogs and bubble bags

Lumindol kahapon. Pangalawang beses na akong nata-taymingan ng lintek na ito habang nasa mataas na lugar ako (dati sa 24th, ngayon sa 32nd floor naman). Yung una abut-abot ang panalangin ko dahil pakiramdam ko ay mamamatay na ako dahil sobrang lakas ng ugoy. Hindi ko akalain na pwedeng "mag-bend" nang ganun ang mga building na parang ruler na kinukumpas mo nang kaliwa't kanan. Tensile property yata ang tawag 'dun.

Yung lindol kahapon, medyo relak na ako. Nagbibiruan pa nga kami, "Ang agang yugyugan naman 'nun, at dito pa sa office ginawa," sabi ng officemate ko. Yung isa naman tahimik lang sa upuan niya at nanginginig sa takot.

Buti na lang walang nasaktan at nasirang mga ari-arian, sabi sa balita.

***

Naubos ang panahon na ipinasok ko sa opisina kaninang umaga dahil sa kababasa ng kung kani-kaninong blogs. Simula kaninang 7:50 at hindi koa na halos namalayan ang oras. Hindi ko pa masabi yung mga napuntahan ko kasi ipinagpapaalam ko pa lang sa mga may-ari. Lalabas na lang sa links ko 'tong mga ito kapag aprub na.

***


Whoah, ano'ng ginagawa ng sangkaterbang bubblebags dito sa opisina? Totoo ba 'tong nakikita ko? Malapitan nga...


Bubblebags nga! At ang dami! Ang mga daliri, ko nanginginig...

gustong mamutok...

kelangan pigilan...

adik ako dati sa pagpapaputok nyan...

arghh...

kahit isang beses lang...


Hayyy, what a relief...

Pwede isa pa?

Die, you destructive sons of darkness, die!

It's a vicious cycle every morning, alright. Palagi na lang akong may nakakasalubong na mga walang kwentang nilalang na basta na lang nagtatapon ng basura sa daan. Hindi ko pa siguro mapapansin kung balat ng kendi ang itinapon niya sa madamong bangketa, e kaso hindi e, isang styro cup ang inihagis na lang basta sa sementadong lakaran along Julia Vargas ave. dito sa Ortigas. Ang linis linis ng bangeta kaya kitang kita yung puting basura. Yung naghagis e mukhang call center agent na pauwi na. Pero wala akong pakelam kung kulang siya sa tulog. Huminto ako at tinitigan ko yung mokong. Kaso hindi ako pinansin, tuluy-tuloy lang siya sa paglakad.

Hindi naman sa nagmamalinis ako, pero hindi ko maintindihan kung saan nila nakukuha ang kakapalan ng mukha at ang lakas ng loob na magtapon ng mga ganung bagay sa lugar na malinis at habang marami ang nakakakita sa kanila. Sa susunod na magkasalubong kami at gawin niya ulit 'yun, iniisip ko if I should let my reaction be a bit more precise, like picking up his grabage and slamming it to his face. I'm capable of doing that, no joke. Pero after pagsabihan siya at saka lang hahantong 'dun kung mauna siyang maging pisikal.

Petty stuff, huh? E kaya nga nagkaroon ng Smokey Mountain...

ID Master

This is weird: Nobody told me that I will be in-charge of issuing company IDs. It's totally out of my job description and I wonder how did it ever become my responsibility. The effort is really no big deal but I know this is not right.

But then again, who cares.

May nagpagawa kasi sa akin ng ID, though hindi naman siya talaga employee nung sister company namin at 2 buwan pa lang siya sa office. Pero kinailangan ko pa rin siyang gawan dahil isang mataas na kapangyarihan ang nag-utos kaya wala nang tanong-tanong pa. Wow, kabago-bago niya, pwede na siyang mag-car loan. Salary deduction kaya? Pwede, malaki naman sweldo niya eh. Isa pa, kapamilya nya yung mataas na kapangyarihan. Pangalawa, malabong walang komisyon dun si mataas na kapangyarihan. Kumusta naman yun!

1488 - E06

**Previously on 1488**

** This Episode**

1272:47
Dan goes to the West unit where the FAG head holds office. After doing his business there, he walks into the FAG's office and asks if she needs some documents to be sent to the East unit so he can carry them along, out of courtesy and practical considerations (Dan works at the East unit).

FAG: Pakidala ito, Dan.
Dan: Kay *beep* ko po ibibigay?
FAG: Oo, ay teka, nagmamadali ka bang bumalik sa East? Baka pwedeng ikaw na ang magdala nito sa Basement 1 (the building's admin office), pakitanong na rin kung kelan natin ma-blah-blah-blah.
Dan: Ah sige po, uhm (remembers what he heard about their messenger guy who's not in good terms with her).

At the basement office:
Dan: Hi. Ah, may ipapa-receive lang ako.
Admin staff: (Looks at the letter). Ay, sa 20th floor yan. Dun mo dalhin.
Dan: ('Yan kase, nagtanong-tanong pa!) Ah, ganun ba? Sabi kasi sa 'kin (ni FAG, ngrrr) dito ko raw dalhin e. Thanks, anyway.

Dan arrives at the 20th floor office:
Dan: Good morning, dito ba yung office ni *beep*?
Receptionist: Yes.
Dan: May ipapa-receive lang ako.
Receptionist: (Looks at the letter) Dapat kay *beep* ito naka-address, nasa basement yung office nila.
Dan: (Nalintikan na! Dan appeals his case...) Sorry miss, galing akong basement pero dito ako pinapunta. Baka pwedeng paki-endorse na lang sa tamang tao?
Receptionist: Sige na nga (puge ka naman eh).
Dan: Thank you!

** to be continued **

Weekend wishy-washy

Sa wakas, naunahan ko ang mahal ko sa pagpasok! I arrived in the office at 6:58am, 15 minutes earlier. And my prize for beating her: 2 pieces of fried galungggong and 1 serving of rice. Awesome.

***

Yearend is fast approaching. Unlike the last two Decembers, my spending power this time shall be controlled to the minimum. Saving for the wedding shall be my top priority. March is just a few weeks away.

Here's something that you can throw in some comments:
They say that nice guys are either dead, already committed, or gay. I think this isn't as hopeless at it seems. Of the three cases, the committed guys can be done with some sort of marital amendments. So, how about a law to give them the privilege to fall in love twice at the same time to compensate their numbers in proportion to deserving women?

***

My fave videos this week. Magka-relate so panoorin n'yo pareho.

Cats Talking


Cats Talking (Translated)

Finally paying off

We are trying to close all our projects with our big clients before the end of the month so we could get laid, er, paid. This week seems pretty well for my team because we're gonna receive two project acceptance certificates, woohoo!

My December will have less vacation, thanks to a new project bid. If ever this pushes through, January will be a lot busier. But I'm ready... I think so.

Speaking of next year, I'm really looking forward to our company as a more mature corporate family. The "elders" (patay ako kay Sally) are doing a great job in making "should-be" stuffs happen. I just hope everybody will be cooperative and help out, whether solicited or voluntary. It is not really on how policies are strictly followed; I think it's a matter of realizing things that the company is expected of you to do. Rules will always be rules but you can think of these as plain reminders to your self, if you get what I mean. Internal politics is a sad fact as the majority's payslip and could affect you sometimes, but as long as you are minding your own job and doing it well, it won't cause you any harm. And try this tip: Kung pinupulitika ka, plastikin mo.

Name secrets

Before I fell in love (ooops, crush lang pala) with Marié (pronounced Mar-ee-ay), I've been enjoying the songs of Colbie Calliat (pronounced Cah-lay naman) for a couple of weeks na. Bubbly is already a hit and her other singles like Oxygen, Little Things and Realize are very radio-friendly and seem to get the same level of popularity as well if to be played.


Kamukha niya si Jennifer Aniston, agree? (hehe, bading ang dating) =P

Hmmm... is it something on the pronounciation that these sweet ladies got their musical talents? Baka applicable din sa 'ming mga guys.

Try ko nga magpakilala as Dannié (Dah-nih-yheyhh), and then baka paghawak ko ng gitara eh makagawa ako ng malufet na kanta. Wahpak!

REALIZE (Live)
Colbie Calliat

More on Marié

Umbrella


Makes Me Wonder


You Give Me Something (Original)


Unfold (Original)

Mezmerizing Marié

I was searching Mandy Moore's version of Umbrella by Rihanna when I found a seemingly better rendition c/o Marié Digby. Darn, this gurl's so pretty. Crush ko na siya. Don't worry my mahal, crush lang naman and I'll decline politely if she asks me to date her...**kawing-kawing**

Umbrella (Acoustic)
Marié Digby

Bump!

Apparently, mapapadpad pala ako sa office today.

Kahapon nabisita ko na yung future bahay namin, as in na-inspect ko na kung may defect (wala naman except for a not-so-clean kitchen sink). Yung katabi naming unit, pulis ang nakabili. May ibang homeowners na nandun so naki-chika chika na rin. We've asked also for a rough estimate kapag ipapagawa yung 3 kwarto. Gusto ko sana ayos na before we move in by March.

Fine Friday... at last!

A few things why:

1. Sunshine is back! Nag farewell na yung ulan kaninang madaling araw, sana yung lamig maiwan.

2. This afternoon, mahal and I will get the turn over permit at ang susi ng aming future house.

3. I have no pending work na urgent.

4. Got a news from my sideline contact na approved na yung request ko for a rate increase (actually, ito ang nagpagising sa akin kaninang 4am dahil ti-next ako).

5. Maaga akong nakarating sa MRT kanina kaya walang sumakit sa katawan ko.

6. Walang pasok bukas. =)

Another torturous travel

6am traffic just outside our house. Mukhang giyera na naman ito, tsk tsk tsk...

Ang lakas pa ng ulan kanina. No choice but to take an alternate route. 8 pesos na pamasahe naging P15.50 para lang makarating sa bayan.

Pagdating naman sa MRT, halos mabali ang kamay ko sa tulakan at siksikan. Yung driver ng FX na sinakyan ko ang may kasalanan eh. Tinanong ko kung magbababa siya sa northbound side ng North station, oo raw. Eh pagbaba niya ng mga pasahero sa southbound, hindi na nag-U turn ang mokong. Tinanong pa ako kung direcho ako Ortigas, 30 pesos lang daw. Engot pala 'to eh, pagagastusin pa ako ng malaki, eh may SV ticket naman ako. Akala niya makakaisa siya, huh. Kaya hayun, sa Quezon Ave. station ako sumakay ng tren na punung-puno na sa North station pa lang.

Kahapon naman nasiko ako sa dibdib. Hindi naman sinasadya kaya hindi ko na pinatulan. Pero ramdam naman niya yun, hindi man lang nag-sorry. Ay sana pala pinatulan ko. Ano naman kaya ang sasakit sa 'kin bukas?

Sa kabila ng lahat, masaya naman ako kasi magaling na ang mahal ko. =)

Bawal magkasakit

Nalulungkot ako kasi may sakit ang mahal ko. Absent siya ngayon sa work. Kahapon pa siya nilalagnat. Sana bukas magaling na siya.

Nalulungkot ako kasi hindi ako nakahabol sa pagdu-donate ng dugo para sa relatives ng boss ko. Masaya na rin kasi hindi na nila kailangan ng donors, meaning, nag-improve na yung conditions nila. Dalawa kasi yung na-dengue.

Kanina naman sobrang sakit ng tiyan ko sa FX pa lang. Yun yung pinaka ayokong maranasan. Eh bago ako umalis ng bahay, nagawa ko naman yung dapat kong gawin (pasintabi sa kumakain).

Trap-ik!

It's official: I should leave our house not later than 6am or I'll:

1. get stuck in traffic bottlenecks from trike terminal to Nova bayan (approx. 30-45 minutes).
2. get stuck in traffic bottlenecks from Sauyo to MRT North station (approx. 1 hour).
3. wrestle it out with hundreds of fellow MRT riders; or shell out extra bucks to get stuck in traffic bottlenecks from Kamuning to Santolan via FX (approx. 30-45 minutes).

That's 2 hours or more of hellish commute every morning. Dig it.

Lunes tunes

Lagi na akong maagang dumarating sa opisina simula nang makasama ko sa trabaho ang mahal ko. Madalas kami ang unang pasahero na dumarating sa FX terminal (kagaya kanina). Pero ok na rin dahil kahit papaano nakakaiwas sa trapik.

Sobrang dami na talaga ng tao sa Maynila. 6am pa lang, hindi na halos umuusad sa dami ng tao ang pag akyat sa MRT. Mas mabilis pa kung mag-bus ka na lang nang ganung oras dahil hindi pa masyadong masikip sa EDSA.

***

Wala nga pala ang boss ko today, may pre-nuptial shoot sila sa Subic ng labidabs niya. 600K ang wedding budget nila, sosyalin. Kami kaya ng mahal ko? hmmm...

***

Bad trip wala na akong makitang ring na katulad nung nawala ko na sukat sa 'kin. Patay tayo dyan.

Keeping it cool

Papunta ako sa Monumento galing Novaliches. Pagdating ko sa SM North, hindi ako ibinaba ng driver sa malapit sa Annex dahil may mga MMDA raw. Hindi ko alam kung bawal na bumaba sa dating kong binababaan, o may problema siya sa batas trapiko. Ang init pa naman at halos 300 meters pa ang lalakarin ko kainitan ng umaga para makarating sa pinakamalapit na bus stop. Pagbaba ko, nakita ko yung ibang FX na nagbababa ng pasahero halos sa harap ng mga taga-MMDA. So, yung sinakyan ko pala ang may problema, at ako ang naperwisyo.

Ano kaya kung pinatulan ko at hinabol ko ng @#&$% yung driver ng FX? Hihinto kaya siya? Magpapang-abot kaya kami?

Pagsakay ko naman sa bus (aircon na Cher), inangasan ako ng konduktor dahil ayoko umupo sa nag-iisang bakanteng upuan sa dulo. Eh nagpaliwanag naman ako nang maayos na baka may bababa naman sa muñoz, eh ilang metro na lang naman, nandun na kami. Sabi ba naman sa akin, "Umupo ka nga muna at tayo ka na lang ulit kapag may bumaba, huwag mong harangan ang dadaan!" Anak ng tokwa ako lang naman ang nakatayo at halos nasa gitna na ako ng bus (at maluwag ang gitna kasi bagong modelo at malaki yung bus). Sumunod na lang ako para matahimik na siya.

Ano kaya kung sinagot ko yung kunduktor at sinabi kong, "Huwag ka masyadong maangas sa pasahero mo, baka bukas wala ka nang trabaho! Ano, isumbong kita kay Tito ***** (yung may-ari ng Cher, tito ng Mahal ko yun eh, so nakiki-tito na rin ako, syempre), pili ka kung saan ako tatawag, sa cel niya o sa bahay nila? Ano! &%@$ ka ah!!!"

Hay, buti na lang pinalampas ko na lang ang mga ito. Baka hindi ko na 'to naisulat kung nagkataon.

Happy weekend?

Friday na ulit, grabe, bilis ng araw. Makakabawi na ako sa mahal ko, salamat ng marami sa sideline ko.

Makakabili na rin ako ng pamalit sa nawala kong engagement ring (buti na lang hindi kamahalan yun).

***

Minsan kailangan mo rin munang isipin kung anu-anong pwedeng maging implikasyon sa pagtulong mo sa tao.

May kaibigan akong nagpahanap ng makukuhanan ng PC at tutulong sa pagtatayo ng internet shop. Canvass naman ako sa mga online contacts ko. Sa umpisa nakikisama ako sa usapan nila syempre, pero sa kinalaunan hindi na ako sumawsaw.

Hindi ko na-anticipate yung mga problema na pwedeng lumitaw (pricing agreement, schedule ng paggawa ng shop, delivery ng mga PC, etc.). Eh medyo hindi sila magkaayos sa mga bagay bagay kaya ako ang naging sumbungan nila. Ang nakakalito, hindi ko alam kung sino ang nagsasabi ng pawang katotohanan. Kung alam ko lang na ganito ang mangyayari, hindi na lang sana ako umepal.

Ang gusto ko lang naman eh makatipid yung kaibigan ko, at makatulong na rin pandagdag kita sa isang naghahanap buhay. NI SINGKONG CROSS-EYED EH HINDI AKO TUMANGGAP AT WALA AKONG BALAK NA MAGKA-KUMISYON DITO. Eh ang siste, puro kunsumisyon pa ang nakuha ko.

So kinausap ko silang dalawa na magkaharap sa Linggo (kasama ako) para plantsahin ang mga dapat plantsahin. Kaya abangan!

my minute monologue moment

Birthday ng mahal ko today + yung pera na inaasahan ko hindi dumating = binati ko siya at nangakong babawi ako sa Friday. Kahiya.

Yung boss ko namimigay ng 2 concert tickets ni Beyonce, eh kaso may nauna na akong lakad. Sayang.

Anlaki pala ng miscellaneous fee na babayaran ko sa future haus ko: 10,300 pesoses! Buwiset.

0-3 ang Ginebra sa mga huling games nila. Sana totoong dahil sa injury kaya hindi pa makapaglaro si Caguioa, at hindi lang nagpapakasarap pa sa bakasyon. Manalo matalo, BGK pa rin!

Sound trip na lang muna ako:


Apologize
Timbaland Presents One Republic

I'm holding on your rope
Got me ten feet off the ground
And I'm hearing what you say
But I just can't make a sound
You tell me that you need me
Then you go and cut me down
But wait...
You tell me that you're sorry
Didn't think I'd turn around and say..

That it's too late to apologize, it's too late
I said it's too late to apologize, it's too late

I'd take another chance, take a fall, take a shot for you
And I need you like a heart needs a beat
(But that's nothing new)
Yeah yeah

I loved you with a fire red, now it's turning blue
And you say
Sorry like the Angel Heaven let me think was you,
But I'm afraid

It's too late to apologize, it's too late
I said it's too late to apologize, it's too late
Woahooo woah

It's too late to apologize, it's too late
I said it's too late to apologize, it's too late
I said it's too late to apologize, yeah yeah
I said it's too late to apologize, a yeah

I'm holding your rope
Got me ten feet off the ground...

Utang na loob naman!

I think nothing is more humiliating than keeping you reminded by someone of the act of kindness that he or she once offered to you, no matter how long it has been and how much effort you are giving in an attempt to reciprocate or return the favor.

I scratched your back so how dare you not to scratch mine?

Maybe because I have grown my nails so strong and sharp and scratching your back would be fatal.

Yes, you should be grateful because she helped you get a job nine years ago. But then you have worked hard all these years which made you establish your name and value in the company. You should owe your success to your self by this time. And if I'm the person that gave you the employment opportunity, I would feel somehow repaid by just seeing you advancing in your career.

Unfortunately, the actual grantor doesn't feel nor see it that way. She's too numb to notice it. Too bad, my friend.

Friday Foodfest

Mahal and I were invited as judges in a cooking competition by our fellow churchmates. Eight pasta-based dishes were tested, er, tasted and most of them were really good! Here are two of the entries, with matching presentation. =)

November na!

Yan na nga ba ang sinasabi ko eh... May masusunugan at masusunugan dahil sa pagtitirik ng kandila. Dikit dikit na nga ang mga bahay na gawa sa plywood at karton, magsisindi pa ng sandamakmak na kandila para raw gunitain ang mga yumaong mahal sa buhay.

Heto ang tanong... Kailangan pa ba silang alalahanin, kung hindi naman sila umaalis sa tabi natin? (awooooo!!!).

Bunga lamang ng malilikot na pag-iisip dala ng mahabang bakasyon. Wow, Friday pa lang pala. Excited na akong mag-work... *kawing-kawing*