Blog Coma

It struck me without warning, without mercy.

Thanks for this dose of occupational idleness...

Dalaw lang...

Galaw galaw lang...

Lapit na anniversary namin...

Then in a few months more, our Ayel (Jan Daniel) will arrive!

Naghahabol-naghahabol!

Hay naku, heto na ang masamang impluwensiya ng sobrang subsob sa trabaho. Ayoko man isubsob, wala akong magawa kundi sumubsob. Kapalit na yata ito ng dagdag na sahod. Dagdag na sahod? Meh ganooon!!!??? (Langyang mga FX na yan, nahawa na ako kay Mr. Foo).

Ilan sa mga na-miss ko ikwento:
Unang-una, ang pagbati ko sa aking mahal na asawang buntis noong Nov.7
Ikalawa, ang unang sulyap namin sa aming baby sa ultrasound. Buo na pala siya kahit wala pang 2 months. Kakatuwa, nagteary-eyed nga si tatay e. T_T
Ikatlo, ang aking pakikiramay sa aking Tiyo at mga pinsan sa Laguna kasi namayapa na ang aking Tiya Nineth.

Ano pa ba... ito lang muna.

Ikariam

Nakaka-adik na browser-based game. But unlike DOTA na kelangan nakatutok ka sa buong laro, this is more relaxed yet has more interesting gameplay. Same level of addiction? Could be.

Mas safe din laruin sa office. Just add another tab in IE/FF/Opera.

Here are my first town's current stats so far (less than a month pa lang ako nakigulo eh):



More details here.

Cycle of Life

A day after we found out that Mahal is almost 6 weeks pregnat, a sad news about the demise of my mother-in-law's parent came. I guess Lola Oseng had been sick and bed-ridden for almost a year and she wasn't able to travel all the way from Cabanatuan to attend our wedding. Fortunately, we managed to see her twice while she was ok back then and when she'd undergone an operation.

Bye, lola.

Daddy Danny?

Speechless. Priceless. =) =) =)

Wooosh!

Weekend again, hay.

Hindi ako makapag avail ng SSS loan dahil may balanse pa raw ako sa huling loan ko 3 years ago. Natural, hindi ko kasalanan yun dahil regular naman akong nakakaltasan. Kung hindi pa ako nag-isip na mag-renew, hindi pa malalaman ng kumpanya. Aasikasuhin naman daw ito kaso sa ngayon tinatamad pa raw itong ka-opisina ko.

'San ka pa?

Post Mortem

A late nice news came. My tita in Canada just made me realize that my lolo wasn't that bad after all. She told me his decision to transfer his pension benefits to my beleaguered Uncle. She tried showing my wedding photos and she said he smiled a lot and even asked how big my own house is.

Sorry po at salamat, lolo.

Oldies story

Wala na rin ang lolo ko sa mother side. He passed away last Friday in Canada and I never had the chance to see him or even talk to him, not even once. He might have cared less to his apos, since he didn't even bother getting in touch with my mother when he was still able. Simula nung nakarating 'yun sa Canada, parang wala siyang iniwan na mga anak dito sa Pilipinas. May tig-tatlong tito at isang tita ako doon at dito, pero yung dalawang tito na nandito ay namatay na rin. Minsan iniisip ko kung ano ang nararamdaman ng nanay ko sa gan'ung ugali ng lolo ko. Madalas na nga lang sabihin niya sa akin yung laging sinasabi ng tatay n'ya bago mangibang bansa. Wala na raw siyang pakialam kung makapagtapos sila ng pag-aaral, bahal na raw sila sa mga buhay nila.

Maybe that's why wala masyadong impact ang pagkawala niya sa akin.

I only have one living grandparent who is now suffering from severe Alzheimer's. Asawa ng kamamatay lang na lolo ko. Itong lola kong 'to, nakapagbalik-bayan pa (1990's yun) and kahit papaano nayakap kaming mga apo niya dito sa Pinas. I won't forget one ocassion na kumanta siya as I played the guitar. Hindi nga lang kami nagka-usap nang matagal. Ngayon, may sariling mundo na siya.

Anytime soon, darating na ulit si Father Time to adjust generation wheel.

Photofunia

Check their website, click me.

High and Low

Sobrang busy na naman this month, muntik nang maging lowest record ang August posts ko this year.

Pakiramdam ko tumaas ang confidence level ko sa pagsasalita pero bumaba naman sa pagsusulat.

Paano kasi, relaxed na relaxed ako sa interview session ko sa Telus. Wala rin gaanong pressure sa 3-day meetings with one of our biggest clients along with our foreign partners. Wala masyadong nose bleed.

Sa bago kong sideline ako nangangarag. This month I was welcomed by Writers.ph as one of their freelance writers. Nung nag browse ako sa mga available writing jobs, potek, wala akong masimulan! Ang higpit sa writing standards at ambibigat ang topics! Dun ko nalaman na marami pa akong dapat na kaining bigas.